Arcturius
8-11-'22
Arcturius
Net als voor Sirius voel ik een enorm diepe liefde voor- en verbinding met Arcturius. Arcturius en Sirius zijn ook zo diep verbonden met elkaar. Een 'samenwerking' die terug gaat tot aan het punt van creatie. Een sacred verbinding. Een diep respect tussen de Sirianen en Arcturianen onderling. Beiden volledig wetend wie de ander is en welk veld het dient en samen creërend via een constante interactie.
Ik zie de Arcturianen als familie en zo ontmoet ik ze dus ook. Ik word er altijd enorm blij van om me met hen te verbinden.
Als familie zijnde kreeg ik een aantal jaar terug een kristal-steen die ongeveer 30 cm groot is. Het is een prachtig groen doorschijnend iets wat driehoekig (afgeplat, afgerond) kristal. Toen ik het kreeg was ik wat zoekende in mezelf. Ik nam het vast en direct gingen er allemaal klanken door me heen. Toen ik die klanken uit klankte, gingen de coderingen door mijn hele lichaam. Het is een krachtige, helende steen van een samenstelling die we hier op deze huidige Aarde niet kennen. Voor het gemak noem ik het een kristal-steen. De kleur is exact de kleur van Arcturius, als ik de grondtoon van het veld in een kleur uitdruk. Zoals die van Sirius blauw is. Het is een diepe, heldere kleur groen.
Klanken, kleuren en getallen zijn binnen het veld Arcturius van essentiële waarde. Vanuit deze drie benoemde 'elementen' zijn vanuit Arcturius prachtige oorspronkelijke creaties gemanifesteerd op onze huidige Aarde.
Wanneer ik mijn dierbare Arcturiaanse familie/vrienden bezoek, is dat meestal in een ruimte die losstaat van de Arcturiaanse werelden. Net er buiten, zodat ik niet hoef te reizen.
Deze zomer heb ik een aantal reizen gemaakt naar Arcturius, om de velden geheel helder te krijgen in mezelf. Ik ga nu wat delen over de Arcturiaanse velden zoals ik ze heb ervaren.
Ik betreed Arcturius met de intentie om meer te weten te komen over de precieze opbouw van de velden en het bronveld.
Arcturius is bijzonder opgebouwd. Er zijn vanuit het bronveld 7 basisvelden, die zich ontvouwen in facetten. En daar omheen kun je vanuit het betreden facet de wereld of de werelden betreden die deze facetten zijn. Dit zijn dus ook basisvelden van Arcturius.
Ik vind Arcturius een prachtig, zeer geavanceerd veld, waarin je zoveel kan zien en ervaren in jezelf van de technologie, opbouw om je heen hier op Aarde. Alleen bewaart Arcturius als een gate-keeper de oorspronkelijke archieven. De klok bijvoorbeeld. Het is een matrix model, maar Arcturius heeft een omvattend ontwerp wat precies bijhoudt hoe 'tijd' hier verloopt in de mensen binnen hun ontwikkeling. Soms loopt de klok snel. Soms langzaam. Hij kan ook achteruit lopen. Op die klok kun je vrij precies zien hoe de ontwikkeling van mensen op mondiaal vlak verloopt.
Wat ik ook prachtig vind, zijn de megalitische bouwwerken. Basismodellen van de bouwwerken hier op Aarde. Enorm grote op elkaar gestapelde platte stenen; Ze laten zien waar de megalitische bouwwerken om gaan hier; Ze gaan om balans. Innerlijke balans. Iedere steen draagt een specifiek veld wat je in jezelf kan betreden en wat verbandt houdt met balans. Wetende dat balans een zeer breed begrip is. En essentieel om uit de dualiteit te gaan bewegen. Prominent kwam hierna in mij de Kummakivi uit Finland naar voren.
De Flower of Life heeft hier ook een oorspronkelijk basispunt.
De klok is onderdeel van het facet Behoud.
Balans is weer een ander facet, een ander basisveld. Dit zijn de 2 basisvelden, waaraan de andere 5 gelinkt zijn.
Arcturius is dus een veld wat waakt over opbouw en balans. Via de vele facetten in jezelf waarlijk te leren kennen en balanceren/helen.
De Arcturianen die ik ken zijn uiterst zachtaardig en ze hebben oneindig veel geduld en vertouwen in ons.
Ze zijn zeer betrokken bij al onze ontwikkelingen. Sommigen monitoren ze (zoals met de klok waarover ik schreef).
Wanneer je Arcturius in jezelf verkent, zul je direct de enorme ruimte en rust voelen in jezelf, die Arcturius uitstraalt.
Voor mij is Arcturius een ontmoetingspunt in mezelf waarin ik de vormen, opbouw, oorspronkelijke ontwerpen hier op Aarde beter kan begrijpen. Het is een veld waarin je alle antwoorden kan vinden op vraagstukken betreft ontwerpen.
Waar Sirius -ter vergelijk- de oneindigheid of onsterfelijkheid bewaard, gaat Arcturius voor mij over opbouw en behoud en dat behoudt omvat de essentie van balans. Behoud is wat Arcturius bewaard.
Wanneer ik het bronveld Arcturius in mezelf betreed, voel ik direct mijn hele fysieke lichaam. Het vibreert en leeft volop. Alles stroomt en wordt aangeraakt en ik kan precies voelen en zien hoe alles is opgebouwd. Al het bovenstaande schreef ik na de reis afgelopen zomer.
Ik maakte laatst een nieuwe reis. Via werkelijk práchtig groene wereld zal ik het bronveld betreden. Een wereld die ik betreed vanuit her facet Balans.
Deze groene wereld is een heel klein beetje vergelijkbaar met de rijkdom van een tropisch regenwoud, maar qua kleuren en rust en ruimte wel heel anders, on-aards. Er 'stroomt' water (een soort beekje vanuit mijn aardse woordkeuze) door de lucht loopt en dat is doorzichtig blauwachtig en heeft een prachtige gouden gloed. Wanneer ik het aanraak, voel ik de aanraking in mezelf in mijn hele lichaam. En de stilte in dit stukje van deze wereld is zo bijzonder. Ik zou hier lang kunnen zijn, maar die tijd heb ik nu niet vanuit mijn aardse zelf. Ik ga naar de kern van het basisveld Arcturius, wat ik al vaker bezocht via deze weg.
Weer stap ik in de basis, in mijn eigen Acturiaanse uitlijning, maar ditmaal gebeurd er wat anders. Ik zie alle cijfertjes van mijn lichaam (Ik kan de opbouw van lichamen van mensen tijdens afstemmingen zien in cijfers en ook dat van mezelf). In een gigantische snelheid bewegen ze van boven naar beneden. Of eigenlijk neem ik ze zo waar. Want in die beweging doven ze uit. Ze gaan over in vormen. Ik dezelfde snelheid. Ook die doven uit. Ik neem vluchtig nog geel gouden kleuren waar en daarna doven die ook uit. Vanuit mijn eigen basis, ongeveer ter hoogte van mijn hart/buik, zie ik dat mijn lichaam weg is. Ik zie het niet alleen, Ik voel het ook. Het is een heel bijzonder gevoel. Ik voel mijn lichaam namelijk wel. Ik zie het alleen niet. Het is volledig doorzichtig. En het voelt lichter. Ik blijf een poosje mijn lichtlichaam ervaren. Het is een zeer intense ervaring zoals ik die in dit leven niet eerder heb gehad in deze kracht. Hierna geef ik in mezelf het signaal dat het klaar is. Mijn aardse fysieke lichaam ontvouwt zich weer. In die ontvouwing zetten mijn bloedvaten enorm uit. Of zo voel ik het. Ik voel hoe strak dit lichaam eigenlijk zit. Dit pak. Nu pas weet ik hoe dit aardse lichaam echt voelt. Ik omarm het in mezelf en voel me dankbaar voor deze prachtige ervaring. Dankbaar naar Arcturius, die dit vermogen draagt. Dankbaar naar de dienstbaarheid, de eeuwige hulpvaardigheid van de Arcturianen aan de mensen.
Dank je wel dierbaar veld en dierbare Arcturianen, voor wie jullie zijn. Ik hou oneindig veel van jullie 🙏💚
Waar Sirius -ter vergelijk- de oneindigheid of onsterfelijkheid bewaard, gaat Arcturius voor mij over opbouw en behoud en dat behoudt omvat de essentie van balans. Behoud is wat Arcturius bewaard.
Wanneer ik het bronveld Arcturius in mezelf betreed, voel ik direct mijn hele fysieke lichaam. Het vibreert en leeft volop. Alles stroomt en wordt aangeraakt en ik kan precies voelen en zien hoe alles is opgebouwd. Al het bovenstaande schreef ik na de reis afgelopen zomer.
Ik maakte laatst een nieuwe reis. Via werkelijk práchtig groene wereld zal ik het bronveld betreden. Een wereld die ik betreed vanuit her facet Balans.
Deze groene wereld is een heel klein beetje vergelijkbaar met de rijkdom van een tropisch regenwoud, maar qua kleuren en rust en ruimte wel heel anders, on-aards. Er 'stroomt' water (een soort beekje vanuit mijn aardse woordkeuze) door de lucht loopt en dat is doorzichtig blauwachtig en heeft een prachtige gouden gloed. Wanneer ik het aanraak, voel ik de aanraking in mezelf in mijn hele lichaam. En de stilte in dit stukje van deze wereld is zo bijzonder. Ik zou hier lang kunnen zijn, maar die tijd heb ik nu niet vanuit mijn aardse zelf. Ik ga naar de kern van het basisveld Arcturius, wat ik al vaker bezocht via deze weg.
Weer stap ik in de basis, in mijn eigen Acturiaanse uitlijning, maar ditmaal gebeurd er wat anders. Ik zie alle cijfertjes van mijn lichaam (Ik kan de opbouw van lichamen van mensen tijdens afstemmingen zien in cijfers en ook dat van mezelf). In een gigantische snelheid bewegen ze van boven naar beneden. Of eigenlijk neem ik ze zo waar. Want in die beweging doven ze uit. Ze gaan over in vormen. Ik dezelfde snelheid. Ook die doven uit. Ik neem vluchtig nog geel gouden kleuren waar en daarna doven die ook uit. Vanuit mijn eigen basis, ongeveer ter hoogte van mijn hart/buik, zie ik dat mijn lichaam weg is. Ik zie het niet alleen, Ik voel het ook. Het is een heel bijzonder gevoel. Ik voel mijn lichaam namelijk wel. Ik zie het alleen niet. Het is volledig doorzichtig. En het voelt lichter. Ik blijf een poosje mijn lichtlichaam ervaren. Het is een zeer intense ervaring zoals ik die in dit leven niet eerder heb gehad in deze kracht. Hierna geef ik in mezelf het signaal dat het klaar is. Mijn aardse fysieke lichaam ontvouwt zich weer. In die ontvouwing zetten mijn bloedvaten enorm uit. Of zo voel ik het. Ik voel hoe strak dit lichaam eigenlijk zit. Dit pak. Nu pas weet ik hoe dit aardse lichaam echt voelt. Ik omarm het in mezelf en voel me dankbaar voor deze prachtige ervaring. Dankbaar naar Arcturius, die dit vermogen draagt. Dankbaar naar de dienstbaarheid, de eeuwige hulpvaardigheid van de Arcturianen aan de mensen.
Dank je wel dierbaar veld en dierbare Arcturianen, voor wie jullie zijn. Ik hou oneindig veel van jullie 🙏💚
Reacties
Een reactie posten