De Waddenzee

 De Waddenzee  22-7-'22

Ik ben nu op Schiermonnikoog en vanuit mijn Bron stap ik nu dit prachtige veld in; De Waddenzee.

Ik voel me één met de zee en voel hoe de zee hier geeft en omarmt. Hoe het hier om de adem gaat. De vrije ademhaling. Ik koester mijn eilanden. Ze zijn onderdeel van de ademhaling, de uitdiijing. Uitdrukkingen die een vaste vorm diende te krijgen vanuit de bronvelden van de Noordzee en mij. Ieder eiland heeft haar eigen functie, blauwdruk. 

Wanneer er zich te verstikkende velden aandienen, dan reikt de zee uit. De woestenij, niets anders dan een liefdevolle omhelzing van de zee zelf. Ademruimte. Een nieuw begin. De Waddenzee, Ik ben en adem het. Wat een waanzinnig krachtig, liefdevol en rijk gevoel. Ik ben de verbinding tussen het vaste land en de eilanden. Ook al lijkt het dat ik de verwijdering ben. Ik hou hen hand in hand vast en bied ze adem- en bewegingsruimte. Ik ben de verbinding tussen vast en vloeibaar. Tussen vastigheid en beweging. Ik ben de wachter en de grens tussen vast en vloeibaar. De schepper van land en water. Ik ben een specifieke uitdrukking van de Noordzee. Ik ben gekomen als poortwachter en schepper, in de uitdiijing van mijn broeder Noordzee. Mensen ervaren dat de zee neemt, maar dat is niet zo. De zee filtert en creëert. Door mijn veld heen bewogen en bewegen zich zoveel velden. Daar zijn vele geschiedenisboeken mee gevuld in woord. Als Waddenzee koester ik deze velden en ben ik de verbinding tussen de velden. In mijn veld zijn ze één. Geen onderscheid en geen afstand. 
Het Friese veld stroomt door mij heen. De Noordzee stroomt door mij heen. Ik ben de samenkomst. Scandinavië, Groot Brittannië, Nederland en Duitsland, ze hebben een plek binnen mijn veld. 

In Nederland kwamen steeds meer velden tot uitdrukking en daarmee mensen die die zee probeerden te bedwingen. De golven bedwingen is een overlevingsstrategie geworden wanneer de mens niet kon mee voeren met de vloeiende beweging. En wanneer mensen zich benauwd voelden in hun overleving, zorgde ik voor meer ruimte met klotsende golven. Bijgestaan door broeder Wind in een samensmelting tot stormvloed en springvloed. In deze diepe ademhalingen en bewegingen voel ik broeder Noordzee en werken we samen.
Maar Nederland had geen ruimte meer voor de vrije beweging. De vrije ademhaling. Dijken gaven vertrouwen. Mijn verbindende water mocht niet meer verder stromen dan Noord Holland en Friesland en daarmee werd een deel van mij vast gelegd binnen de grenzen van het Nederlandse veld. De naam Zuiderzee kreeg ik eerst. Ik ben een fysieke uitdrukking van de Noordzee en van de Noordelijke velden. De Waddenzee drukt uit wie ik ben; de verbinding tussen vloeibaar en vast. Tussen land en water. 
De samenkomst tussen mij en de Noordzee, is de directe verbinding en toegang tot alle omliggende landen, velden. Een oerverbinding. Eenheid. Zo krachtig en stabiel dat dit een blijvende samenkomst en samensmelting is. Een uitnodiging voor mensen om de uitgestrektheid, samenkomst en eenheid te ervaren tussen de velden. Voel je vrij om jezelf te verbinden met mij, de Waddenzee. Leer mij kennen en ervaar jouw natuurlijke ademhaling. Jouw vrije ruimte. De uitdijing en centrering. Stromen en creëren. Voel mijn oerverbinding met het Friese veld. We zijn een uitdrukking en bekrachtiging van elkaar.